Rosas

De beeldhouwkunst van Constantin Brâncuși vat de suggestie van lichtheid, helderheid en transparantie in een vaste materie. Zijn werk verkent het spanningsveld tussen het concrete en het abstracte, tussen een horizontale verankering en een verticale beweging. Vanuit deze intuïtie creëerde Anne Teresa De Keersmaeker een choreografisch object waarin de vormen van Brâncuși weerklinken. Door het voortdurende spel tussen de materialiteit van het lichaam en het streven naar een etherische kwaliteit, ademt de beweging dezelfde lichte, heldere zwaarte die zo kenmerkend is voor Brâncuși’s kunst, modern en tegelijkertijd verwant aan eeuwenoud ambachtschap.